Είμαστε στην Ελλάδα πράγματι τόσο σπάταλοι στην κατανάλωση νερού στα σπίτια μας, όσο μας παρουσιάζουν οι ευρωπαϊκές έρευνες με ετήσια κατανάλωση διπλάσια έναντι των άλλων Ευρωπαίων; Μήπως οι υποδομές είναι παλιές, «τρύπιες» ή μήπως κάποιοι κλέβουν νερό; Στα ερωτήματα αυτά απάντησε μεταξύ άλλων χαρακτηρίζοντας ως λέξη κλειδί τη «Διαχειριστική επάρκεια» ο Γεώργιος Χατζηνικολάου, Περιβαλλοντολόγος, Διευθυντής Συμβούλων Περιβάλλοντος, της «Lever – Σύμβουλοι Ανάπτυξης ΑΕ», εταιρεία μέλος του Ομίλου «Σαμαράς & Συνεργάτες» κατά την επιτυχημένη συμμετοχή του στο φετινό Green Deal 2025.
Το φετινό συνέδριο με γενική θεματική «Πράσινος και ψηφιακός μετασχηματισμός, υποδομές και βιώσιμη ανάπτυξη σε κρίσιμη καμπή: Προκλήσεις και ευκαιρίες για επενδύσεις και ανθεκτικότητα» διοργάνωσε για άλλη μια φορά με επιτυχία το ΤΕΕ και το economix.gr, σήμερα, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος». Ο κ. Χατζηνικολάου, συγκεκριμένα, συμμετείχε στην ενότητα «Επενδύσεις για την αντιμετώπιση της Λειψυδρίας».
Ο κ. Χατζηνικολάου υπογράμμισε ότι «τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα ή θα αντιμετωπίσουμε στο άμεσο μέλλον δεν έχουν μόνο σχέση με την κλιματική αλλαγή, αλλά σε μεγάλο βαθμό και με τη διαχείριση του νερού στην Ελλάδα.
Εδώ και 20 περίπου χρόνια έχουμε τα Διαχειριστικά Σχέδια των Λεκανών Απορροής. Σύμφωνα με αυτά τα Σχέδια χρειαζόμαστε για κάθε χρήση 8,8 δισεκατ. κυβικών νερού ετησίως. Είναι πολλά ή λίγα; Ας αφήσουμε την άρδευση από την εξίσωση. Ας δούμε πόσα κυβικά ετησίως χρειάζεται ένα νοικοκυριό. Με τα δεδομένα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος στην Ελλάδα χρειαζόμαστε περίπου 100 κυβικά κάθε χρόνο, όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη αυτό είναι κοντά στα 45! Τι συμβαίνει; Είμαστε τόσο σπάταλοι στα σπίτια μας; ή μήπως οι υποδομές είναι παλιές, τρύπιες; ή μήπως κάποιοι κλέβουν νερό; Σήμερα, ο Όμιλος “Σαμαράς & Συνεργάτες” έχει έναν ικανό αριθμό έργων με την ΕΥΔΑΠ, με ΔΕΥΑ και με πολλούς Δήμους στην επαρχία και Δήμους πολύ μικρούς, υπολογίζουμε πως τιμολογούμε μόλις το 40-60% του νερού που τρέχει στο δίκτυο ύδρευσης. Χρειάζεται να διαπιστώσουμε εάν το νερό αυτό κάποιος το κλέβει ή αν οι σωλήνες μας είναι τρύπιοι ή αν χρειάζεται τόσο πολύ νερό για άλλες χρήσεις (πράσινο, πυρκαγιές, ξέπλυμα οδών, κλπ.). Εάν αφαιρέσετε αυτό το 40-60% από τα 100 κυβικά, μας μένει ο Ευρωπαϊκός μέσος όρος για τα νοικοκυριά. Συνεπώς, σε κάθε περίπτωση και για να μην “πετάμε τα λίγα χρήματα μας” σε ένα “βαρέλι δίχως πάτο” ή αλλιώς για να μην διπλο-πληρώνουμε κάθε κυβικό νερού που όντως καταναλώνουμε, χρειάζεται να κοιτάξουμε τις υποδομές μας. Και χρειάζεται να τις συντηρήσουμε και χρειάζεται να τις προσέχουμε”.
Στην ερώτηση «Εάν το πρόβλημα είναι οι υποδομές, γιατί οι φορείς ύδρευσης/ άδρευσης δεν μπορούν να το επιλύσουν; Μήπως δεν υπάρχουν τα απαιτούμενα κονδύλια;» ο ίδιος απάντησε: «Από τα παράδοξα στην περίπτωση αυτήν είναι ότι χρήματα για να επισκευάσουμε τις υποδομές υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχει ο τρόπος αυτά τα χρήματα να είναι διαθέσιμα στους Δήμους, χωρίς τη Διαχειριστική Επάρκεια που απαιτεί, ορθώς η ΡΑΑΕΥ. Όλες οι ΔΕΥΑ δεν είναι ίδιες και οι Δήμοι είναι πολύ διαφορετικοί, από την Αθήνα έως τον Άγιο Ευστράτιο. Εμείς, ως Όμιλος “Σαμαράς & Συνεργάτες“ είμαστε δίπλα στους Δήμους και τους βοηθούμε να αποκτήσουν αυτή την επάρκεια μέσα από την τεχνωγνωσία μας και την προσαρμογή των απαιτήσεων της επάρκειας στον εκάστοτε Φορέα Ύδρευσης. Εν κατακλείδι, την κλιματική αλλαγή και ότι άλλο πρέπει. Πρώτα όμως θα πρέπει να είναι έτοιμοι οι Φορείς Ύδρευσης, οι άνθρωποί τους, που ακόμη και μετά από μια συνένωση, πάλι λίγο-πολύ οι ίδιοι άνθρωποι θα χειρίζονται τις υποδομές του νερού. Χρειαζόμαστε την διαχειριστική επάρκεια της ΡΑΑΕΥ. Χρειαζόμαστε οικονομικούς πόρους στις υποδομές του νερού. Και αυτά τα 2 πρέπει να συμβαδίζουν. Σε διαφορετική περίπτωση ή θα σπαταλήσουμε οικονομικούς πόρους ή θα διψάσουμε».
